Ο Αύγουστος του Νίκου Καζαντζάκη ...
Ο Αύγουστος ήταν για μένα, όταν ήμουν παιδί, κι είναι ακόμα, ο πιο αγαπημένος μήνας. Αυτός φέρνει μαθές τα σταφύλια και τα σύκα, τα πεπόνια, τα καρπούζια.
Τον ονομάτισα Άγιον Αύγουστο, αυτός ο προστάτης μου, έλεγα, σ’ αυτόν θα κάνω την προσευχή μου. Όταν θέλω τίποτα, απ’ αυτόν θα το ζητώ. Κι αυτός θα το ζητήσει απ’ τον Θεό, κι ο Θεός θα μου το δώσει. Και μια φορά πήρα νερομπογιές και τον ζωγράφισα…Από τη στιγμή που τον ζωγράφισα και στερέωσα το πρόσωπό του, στερεώθηκε και μ
ΔΕΝ ΕΛΑΧΕ, Νίκος Πενταράς
ΔΕΝ ΕΛΑΧΕ Χτες είδα τη μικρή Τριανταφυλλιά
- την παραχαϊδεμένη -
που με κοιτούσε μ' απορία
και παραξενεύτηκα.
Τη ρώτησα γιατί και μ' απεκρίθη
είναι που μ' άκουσε να λέγω
πως μέχρι τώρα στη ζωή
δεν έλαχε ποτέ μου
να γνωρίσω και προσωπικά την Άνοιξη. (από την ποιητική συλλογή «Η Τρίτη Απόφαση», Νίκος Πενταράς, 1988)
Η αφήγηση των παραμυθιών και η επίδρασή της στα οχτώ είδη νοημοσύνης του παιδιού.
Έχει από καιρό ξεπεραστεί η αντίληψη πως ο έξυπνος και προικισμένος άνθρωπος, είναι αυτός που διαθέτει υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Τώρα πια, όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο με αναπτυγμένη ευφυϊα, καλούμαστε να γνωρίζουμε για ποια από τα είδη νοημοσύνης μιλάμε, σε ποια από τις ευφυϊες του αναφερόμαστε. Το 1984 ο αναπτυξιακός ψυχολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, Ηoward Gardner, υποστήριξε πως δεν υπάρχει μια νοημοσύνη, κοινή για όλους τους ανθρώπους, για όλους τους πολι
Αγκαλιάστε άφοβα!
Αδιανόητο και άξιο τεράστιας απορίας φαντάζει, το να παύει κάποιος να δίνει αγκαλιές, στα άτομα μιας πιο προχωρημένης ηλικίας. Οικτρό βασικά είναι, ούτε αδιανόητο, ούτε άξιο απορίας. Οικτρό. Τι πα να πει δηλαδή; Πως άμα γίνει κανείς «ηλικιωμένος», καθίσταται ταυτόχρονα και ανάξιος σημασίας; Ανάξιος αγάπης; Ανάξιος αγκαλιάς; Οι σκέψεις της αγαπημένης Κικής, ευαγγέλιο ολόκληρο, για κάθε αγκαλιά που σέβεται το «μολών λαβέ» που της αξίζει. «Kαινούργιες θεωρίες. Tα μωρά δεν πρέπει
Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο
... Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα: Να μοιράζεσαι τα πάντα. Να παίζεις τίμια. Να μη χτυπάς τους άλλους. Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες. Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου. Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου. Να λες συγγνώμη, όταν πληγών
Αφιέρωμα 1974: Τα πρώτα σχολεία στην προσφυγιά (ΦΩΤΟ ΑΒΔΕΛΟΠΟΥΛΟΥ)
Πηγή: http://politis.com.cy/article/afieroma-1974-ta-prota-scholia-stin-prosfigia-foto-avdelopoulou Το politis.com.cy συνεχίζει τη δημοσίευση φωτογραφιών από το αρχείο του Πάμπη Αβδελόπουλου, τα δικαιώματα του οποίου έχει ο "ΠΟΛΙΤΗΣ", ζωντανεύοντας τα τραγικά γεγονότα του 1974.
Τα πρώτα σχολεία στην προσφυγιά
Ο εκτοπισμός τόσων χιλιάδων ανθρώπων (το 40% του ελληνοκυπριακού πληθυσμού) προκάλεσε αναμφίβολα σοβαρότατα προβλήματα και στο ίδιο το κράτος, το οποίο έπρεπε να αντιμ
Οι γονείς ελικόπτερο – αν το παιδί σου είναι το κέντρο του σύμπαντος, εσύ που ακριβώς είσαι;
Αν ο τίτλος «Γονιός-Ελικόπτερο» σας ακούγεται σαν κάτι ωραίο, δυνατό και εντυπωσιακό γράψτε λάθος! Επιστήμονες σε ΗΠΑ και Βρετανία χαρακτηρίζουν έτσι τους υπερβολικούς γονείς, αυτούς που διαρκώς ανησυχούν για το παιδί τους και συνέχεια βρίσκονται από πάνω του, σαν ελικόπτερο σε χαμηλή πτήση. Όλοι επιθυμούμε να είναι υγιή και ασφαλή τα παιδιά μας. Δεν είναι όμως φυσικό οι γονείς να προσπαθούν να απομακρύνουν κάθε εμπόδιο από το δρόμο του παιδιού τους, να μη το αφήσουν να αισθα
Δεν είμαστε απλά γονείς, είμαστε δημιουργοί αναμνήσεων
Έχουμε έναν κανόνα στο σπίτι που λέει ότι το Σάββατο και την Κυριακή υπολογιστές, tablets, game pads δεν ανοίγουν πριν τις 10.00. Ο κανόνας αυτός δημιουργήθηκε όταν τα κορίτσια άρχισαν να ξυπνάνε νωρίς τα Σαββατοκύριακα από την ανυπομονησία τους να μπουν στο internetή να παίξουν ηλεκτρονικά, αντί να ξυπνούν με την ησυχία τους και να αναπληρώνουν ύπνο. Επειδή τις καθημερινές δεν επιτρέπονται «οθόνες» εκτός αν πρόκειται για εργασία του σχολείου ή για… blogging, όλος ο φόρτος τη
«Η Ρίνα η Αστερίνα δεν έχει μυστικά από τη μαμά» - Ένα παραμύθι για τη σεξουαλική παρενόχληση
Ένα παραμύθι από την Ελένη Δασκαλάκη, Δημοσιογράφο και Συγγραφέα παιδικών βιβλίων Η μικρή Ρίνα, μια γλυκιά αστερίνα, ζούσε σε μια συνηθισμένη γειτονιά του βυθού μιας συνηθισμένης θάλασσας. Όποτε η Ρίνα και η μαμά της έβγαιναν βόλτα χαιρετούσαν τους γείτονές τους: την Κυρία Ανεμώνα και το συγκάτοικό της, το μικρό ψάρι Κλόουν, τα περήφανα Κόκκινα Κοράλλια που πάντα έγερναν ευγενικά την κορυφή τους όταν περνούσαν και φυσικά τους κοντινότερους γείτονές τους, τον Κύριο και την Κυρ
