Καθημερινά, οι δέκτες της τηλεόρασης είναι ανοικτοί στο σαλόνι ή και στο υπνοδωμάτιο των περισσότερων οικογενειών. Oι γονείς παρακολουθούν τις ειδήσεις και συχνά δίπλα τους ή λίγο πιο πέρα βρίσκονται τα παιδιά τους. Aκούν για διάφορα θέματα, συνήθως δυσάρεστα, όπως για τις τελευταίες πυρκαγιές και την εθνική τραγωδία που πλήττει τη χώρα μας.
Συχνά μου θέτουν το ερώτημα πώς μπορούν τα παιδιά να επηρεαστούν από τις ειδήσεις. Eίναι γεγονός ότι κάθε παιδί έχει τη δική του προσωπικότητά και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Έτσι, λοιπόν, υπάρχουν διαφορές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τα «άσχημα νέα».
Aναμφίβολα, τους δημιουργείται αγωνία και ανησυχία. Tα παιδιά προσχολικής ηλικίας νιώθουν φόβο και το μυαλουδάκι τους δεν μπορεί να αντιληφθεί τι συμβαίνει. Είναι κάτι διαφορετικό, έξω από το μικρόκοσμό τους, εκεί όπου πετυχαίνουν με το μαγικό τους ραβδί να εξολοθρεύουν κάθε κακό. H πρώτη τους σκέψη είναι μήπως θα συμβεί κάτι τέτοιο και στα ίδια, μήπως πάθουν, δηλαδή, κάτι κακό αυτά και οι γονείς τους.
Εγείρονται δηλαδή προβληματισμοί για το θάνατο. Ο τρόπος που θα το χειριστείτε θα τα καθησυχάσει. Έχουν ανάγκη να ακούσουν ότι είναι ασφαλή. Tα παιδιά σχολικής ηλικίας νιώθουν αγωνία, όμως αν συζητήσουν μαζί σας ηρεμούν. Οι έφηβοι έχουν προβληματισμούς που προσεγγίζουν των ενηλίκων.. Aρκετά παιδιά πάντως έχουν ένα καταπληκτικό «ταλέντο» να αρνούνται να ασχοληθούν με «όλα αυτά τα δυσάρεστα», αποκλείοντας το σκληρό κόσμο που προβάλλουν οι ειδήσεις από τη συναισθηματική τους ζωή. Άλλα παιδιά εντυπωσιάζονται, φοβούνται ή ανησυχούν πιο εύκολα όταν πληροφορούνται για κάποιο τρομακτικό γεγονός.
Tι μπορείτε να κάνετε…
• Είναι καλύτερα να σταματήσετε να παρακολουθείτε ειδήσεις μαζί με τα παιδιά σας, ιδίως αν είναι προσχολικής ηλικίας.
• Η ώρα που κάθεστε για φαγητό θα πρέπει να είναι αφιερωμένη στην επικοινωνία και στην ανταλλαγή «οικογενειακών νέων» – γι’ αυτό δεν πρέπει να είναι ανοικτός ο δέκτης της τηλεόρασης.
• Αν παρ’ όλα αυτά, το παιδί έχει παρακολουθήσει κάποια είδηση που το αναστάτωσε ή απλώς σας ζητά πληροφορίες σχετικά μ’ αυτή, δώστε του την ευκαιρία να σας μιλήσει.
• Ρωτήστε το τι ακριβώς είναι εκείνο που το δυσαρεστεί.
• Nα είστε βέβαιοι ότι το παιδί σας θα αισθανθεί πολύ καλά, αν σας εκφράσει την ανησυχία του και νιώσει ότι του συμπαραστέκεστε.
• Όταν αποφεύγετε να συζητάτε μαζί του για μια δυσάρεστη είδηση, νομίζει ότι είστε πολύ στενοχωρημένοι ή ότι αυτό που συμβαίνει είναι τόσο «κακό» που το κρύβετε. Έτσι διακυβεύεται η εμπιστοσύνη του προς εσάς, ενώ, ταυτόχρονα, του αφήνετε το περιθώριο να δημιουργεί διάφορα σενάρια με την παραγωγική του φαντασία…
• Προσφέρετε στο παιδί σας ακόμα μια αγκαλιά, ασχοληθείτε περισσότερο μαζί του. Η τρυφερότητά σας μπορεί να αντισταθμίσει τις εικόνες και το φόβο που δεν το αφήνουν να ησυχάσει, αφότου έμαθε το δυσάρεστο γεγονός.
• Να θυμάστε πως το παιδί αισθάνεται ασφάλεια, ανάλογα με τη σχέση που έχει διαμορφώσει μαζί σας και όχι τόσο πολύ με ό,τι συμβαίνει αλλού. Έχει μεγάλη ανάγκη να νιώθει ότι στο σπίτι κυριαρχούν η σιγουριά και η σταθερότητα και δεν απειλούνται
http://akappatou.gr/