Έχετε μπει ποτέ μέσα σʼ ένα ανθρώπινο βλέμμα, είδατε ποτέ μάτια ανθρώπου ερωτευμένου, φοβισμένου, συνεπαρμένου από μύθους και οράματα; Όσο μικρός και ταπεινός –κατά τα δικά σας πάντα κριτήρια- κι αν είναι ένας άνθρωπος, είναι πάντα ένας κόσμος ολόκληρος. Όπως και κάθε πλάσμα, ζώο ή χορταράκι που κατοικεί σε τούτο τον πλανήτη, δεν είναι «υλικό», δεν είναι «στοιχείο», είναι επιθυμία, όνειρο, φαντασία, συνείδηση, ομορφιά. Είναι ένα αστέρι σαν τη γη ολόκληρη μέσα στο σύμπαν...
Χρόνης Μίσσιος